Feliz Navidad

Ik doe al jaren niet meer aan kerstkaarten of andere beste wensen met de feestdagen.
Niet omdat ik niemand het beste wens, integendeel! Maar daar heb ik geen zogenaamde feestdagen voor nodig, en het gevoel de firma Hallmark en aanverwanten te sponseren overheerst.
Ik stuur zo gedurende het jaar zo nu en dan een: "zomaar", "succes", "dank je wel" of een "ik denk aan je" kaartje aan dezen of genen.
Dit soort kaartjes krijg ik van lieve vrienden of vriendinnen ook wel eens en daar wordt ik dan heel blij van. Gewoon omdat het zo onverwacht is, en omdat de zender zomaar aan mij gedacht heeft omdat het om mij ging en niet omdat het Feest! is.

Eerlijkheid gebiedt mij meteen te vermelden dat ik het wèl heel leuk vind om kerstkaartjes te krijgen... Vooral als er een leuk verhaaltje opstaat, en niet alleen maar een afzender.
Tikkie hypocriet natuurlijk, maar zo blijkt maar weer...ook ik ben niet perfect.

Toen ik vandaag in het hondenwandelbos in Dieren liep zag ik wel iets leuks, creatief met kerstkaarten zeg maar.
Er staat daar namelijk een dennenboom met daarin allemaal kerstkaarten/foto's van honden die daar dagelijks wandelen. Keurig geseald zodat ze er de weken dat ze daar hangen te bungelen wel netjes blijven.
Allerlei feestelijk uitgedoste viervoeters met kerstmutsen op hun kop, slingers om hun nek, en ballen in de oren die hun hondenvriendjes en bijbehorende baasjes het allerbeste toewensen.
Heel feestelijk hoor, zo'n blije  kerstboom vol goeie bedoelingen te midden van al die saaie looftypes.
Ik moest er in elk geval om glimlachen, en bedacht me, hoewel ik daar weinig wandel met Veerle en bijna niemand daar onze kaart zal herkennen, dat ik wellicht volgend jaar onze hondjes eens in kerst tenue steek voor een lollige feestfoto.

Hondjes...?! Hoor ik een paar oplettende lezer en lezerinnen denken...
Je zou d'r toch niks meer bijnemen? Klopt! Maar ik ben slechts principieel als het me schikt, en "Wispelturig" is "My Middle Name."

Resumé:
Ruim een maand geleden schreef ik vluchtig iets over Karel. Deze hond was van een klant, een alleraardigste oude man die te ziek was om nog voor zijn lieve vriend Karel te zorgen, dus wij hebben toen besloten Karel bij ons in huis te nemen totdat hij dood zou gaan. Wetende overigens dat dit nooit lang kon duren omdat Karel net zo terminaal was als zijn baas.
We hebben ongeveer 6 weken genoten van het gezelschap van deze ontzettend lieve dankbare hond! Totdat hij vorige week zondag aangaf dat het nu echt niet meer ging, en we hem hebben laten inslapen.
Een korte maar krachtige ervaring zal ik maar zeggen.


Het afgelopen jaar hebben we drie van onze lieve hondjes in moeten laten slapen en dit wil zeggen dat we nu nog "slechts" het genoegen hebben van Fee en Veerle.

Nu wordt Fee door Dennis steevast omschreven als blaffende cavia, en zij komt niet verder dan ons huis en de tuin omdat ze de wijde wereld niet aan kan (dit is een lang en ingewikkeld verhaal dus...laat maar)
Veerle daarentegen is een Spaanse Greyhound, en omdat ik een paar Blogjes geleden al schreef dat je Never too many Greyhounds kunt hebben, ben ik toch het internet maar weer eens opgedoken.
Met als resultaat dat we aanstaande zondag een date hebben met een Galgo Espangnol.(inderdaad een Spaanse Greyhound)

Heb ik met het uitkiezen en kopen van een nieuwe auto een aantal eisen die gaandeweg bijgesteld worden.
(zie:Convoi Exceptionell) Zo ook bij het kiezen van een hond.
Hieronder volgt het oorspronkelijke eisenpakket:

Ik wilde graag: A) een teefje van B) ongeveer 8 jaar oud, in het C) zwart/wit, met nu eindelijk eens een
D) smetteloos verleden zodat ik er nu eens niet zoveel mentaal en fysiek opknapwerk aan zou hebben.

De hond waar we zondag kennis mee gaan maken is: A) een reu van B) 3 jaar jong, in een C) prachtige goud/beige kleur, met een D) behoorlijk traumatisch verleden waar ik de komende tijd mijn handen hoofd en spirituele trukendoos vol aan ga hebben.

Dus...ik ben benieuwd waar we zondag mee thuis komen, foto's en verslag volgen uiteraard, maar ik kan niet wachten!

Tot slot:
Maak ik toch nog maar even van de gelegenheid gebruik om iedereen een ontzettend mooi 2010 te wensen!
Ik heb grootse plannen in het nieuwe jaar, waarover later meer. Maar wat ik voor nu van plan ben is om mijn persoonlijke rampjaar 2009 Ver! Ver! achter me te laten.
Slechter dan vorig jaar kan het bijna niet worden dus dat is positief, en daarbij, het is niet mijn gewoonte om ergens lang in te blijven hangen, en ik ben ervan overtuigd dat uiteindelijk uit elke K**ervaring iets positiefs komt.
Om het iets minder New Age te maken citeer ik voor het gemak maar even de heer J. Cruijff:
"Ieder nadeel heb se voordeel."

Ik vind het wijze woorden dus daar wil ik het voor nu maar even bij laten.

Liefs!