Met deze vraag kwam Arjen een week of twee geleden aanzetten.
Nu deel ik graag mijn hele hebben en houwen met vrienden, familie, en bekenden, en zowel Dennis als ik doen niet snel ergens moeilijk over, maar bij deze vraag wilde ik wel eerst even weten waarvoor hij Jessy dan zo graag wilde lenen.
De reden was zeer onschuldig en zelf erg leuk! Arjen is fotograaf en nooit te beroerd om de grenzen van zijn kennis nog verder te verleggen, dus hij is pas weer begonnen met een nieuwe opleiding aan de Fotovakschool.
Maar goed, even terug naar de huidige opleiding...Wat krijg je als student op school...Huiswerk! In dit geval in de vorm van (zoals hij zich meermalen bij mij heeft beklaagd) héél véél opdrachten die allemaal tussen nu en 4 maanden uitgevoerd, uitgewerkt, en ingeleverd moeten worden.
Eén van die opdrachten betreft een foto-shoot, voorstellende: ellendig en onzeker kijkende tienermeisjes in bikini op het strand met de zee als achtergrond.
Blijkbaar kom je bij de familie Vermeij uit wanneer je naarstig op zoek bent naar ellendig kijkende pubers, dus zo geschiedde.
Jess vond het idee van modellenwerk direct al een heel cool plan, en het kostte bijzonder weinig moeite om nog twee andere minderjarige beachbabes te charteren... als ik wat meer tijd had gehad, had ik de Chevy van Dennis vol kunnen laden met een stuk of 8 meiden. Animo genoeg, maar zeer weinig tijd om alles te regelen.
We hadden ons, gezien het jaargetijde en het tijdsbestek waarin de opdracht gemaakt moest worden al ingesteld op een weertype waarbij het ellendige kijken vanzelf zou gaan!
Totdat we dus afgelopen weekend dit nazomers kadootje kregen. Ar en ik besloten zaterdagmiddag dat de shoot zondag dan maar moest geschieden. En op mijn vraag hoeveel modellen mijnheer gehad had willen hebben was het antwoord dat er geen limiet aan het aantal zat...hoe meer hoe beter!
Maar goed, erg kort dag dus, en wie ik ook belde...niemand kon.
Uiteindelijk zijn er door deze en gene wat plannen gewijzigd, en met drie "supermodels to be" en twee honden in de auto reisde ik af naar het strand.
Nou...we waren niet de enige! Godskolere wat een drukte! We hebben zelfs in de file gestaan en de hele mega grote betaald parkeren parkeerplaats stond afgeladen vol.
Terwijl de meiden zich gehuld in bikini en badjas kostelijk vermaakte met Soleil en Veerle, waren fotograaf en eigenaresse van het modellenbureau druk bezig te bedenken hoe ze het voor elkaar moesten krijgen om de modellen op de foto de krijgen zonder dat er constant pottenkijkers voor de lens langs liepen of honden tegen apparatuur en modellen aan zouden piesen.
Dat van die honden was snel opgelost doordat Soleil elke Bello, Fikkie of Makker wild spelend bij ons vandaan lokte.
Nu al dat publiek nog. Maar... zoals je weet heeft ieder nadeel ook zo z'n voordeel, en hoewel er geregeld een oetelig kijkende strandganger plots het beeld in kwam stiefelen, waren er ook veel mensen die achter de camera bleven staan kijken.
En waar word je als meisje van 13, terwijl je in je bikini staat te bibberen van de zenuwen vanwege je allereerste foto-shoot nóg onzekerder van dan dat je al was....Juist van een heleboel publiek!
En dat was nu juist wat de fotograaf graag wilde...een onzekere blik.
De meiden deden het fantastisch, en de fotograaf ook gezien zijn totale gebrek aan ervaring met dames in deze leeftijdscategorie. En mama (ik dus) was eigenlijk alleen maar apetrots!
Even alvast een kleine impressie van de camera àchter de camera. Het zal nog wel even duren voordat het ware vakwerk klaar is, maar dit geeft denk ik prima weer hoe leuk het was, enne... hoewel hij volgens eigen zeggen niet voor niets liever achter de camera staat in plaats van ervoor...Zo zien we de fotograaf ook nog eens...
Liefs!
