En daar stonden ze dan hoor! Zoals verzocht, mèt ontbloot bovenlijf, ons bakhuis in elkaar te meppen.
Martijn was de stoere man die op mijn oproep van een maand geleden heeft gereageerd. En met de woorden "At your service madam" (Of was het zoiets als "U vraagt wij draaien"?) werden de t.shirts uitgetrokken, en kon het geweld beginnen.
En ik moet zeggen...het resultaat mag er wezen na een dag tekeer gaan met de moker.
Wat een puinhoop zeg!!!!
Als ik de staat van onze nieuwe keuken in wording nu bekijk zinkt de moed me al kijkende steeds dieper in de schoenen, maar er is mij plechtig beloofd dat het goed komt. Bij deze plechtige belofte is overigens geen termijn genoemd, dus het kan best zijn dat we pas in 2040 de eerste broodjes kunnen smeren op het dan splinternieuwe aanrecht...
Hoewel ik deze wat pessimistische uitspraak als ervaringsdeskundige doe (onze "nieuwe" badkamer is nog steeds niet af en alweer bijna aan vervanging toe) is het streven van zowel mijzelf als van mijn allerliefste ega, om nog voor de kerst het prachtige resultaat van al deze noeste arbeid in gebruik te nemen.
Toen ik Martijn overigens tijdens het betere hak en breekwerk vroeg of het A: goed ging, en B: of ie er lol in had? Was zijn antwoord "JA! dit gaat geweldig, maar ik ben blij dat het mijn huis niet is!"
Tsja...dat kan ik me héél goed voorstellen...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten