Be carefull what you wish for...

Chinese naakthondjes zijn ooit,eeuwen geleden in de koude streken van China "ontworpen" om als bedkruikje te dienen. Doordat ze geen haar hadden was de lichaamstemperatuur hoger dan normaal, en dus lekker warm aan de voetjes... Hoe ze een bepaald karakter in een hondenras fokken, daar zal ik nu niet over uitwijden, maar van de Chineesjes werd verwacht dat ze plezier hadden in hun taak, en het resultaat was een stel zéér aanhankelijke hondjes met verlatingsangst.
Een klant van ons, die ook zo'n monster heeft rondlopen, heeft ze ooit een omschreven als Prittstiften en daar sluit ik me volledig bij aan.

Waarom deze plotselinge kynologische uitspatting? Nou, eigenlijk alleen maar om dit blogverslag nog een beetje gezelligheid mee te geven. Het is hier namelijk momenteel verre van hoopvol...
De enige die gelukkig is met de huidige K*T situatie is Fee, onze Chinese naakthond. Zij krijgt namelijk de komende maanden tot misschien wel een jaar of nog langer(!!!) de gelegenheid zich volledig aan haar oorspronkelijke taak als kruik te wijden.
De reden hiervan is dat ik op de bank zit/lig met een Whiplash. Voor wie weten wil wat dit precies inhoud...het WWW staat voor je open.
Wat het voor mij betekent... Ik ben uitgeschakeld, en niet zo zuinig ook.

Na mijn laatste verslag waarin ik vertelde dat ik toch wel heel erg moe was van een wandelingetje, en zo'n druk op mijn hoofd en nek voelde ben ik naar de huisarts geweest. De diagnose was zeer snel gesteld, dit leed geen twijfel...
Als de sodemieter al je werk aan anderen over laten, rust, pijnstillers, en een MRI scan om te bekijken hoe groot de schade is, en waar het precies zit. Om vervolgens een behandeling te kunnen bedenken. Maar zover is het (helaas) nog niet. Ze hebben het druk op de afdelingen neurologie/röntgenologie...

In de tussentijd lijkt de pijn en vermoeidheid met de dag erger te worden. De pijn is nog wel te handelen met wat medicatie, maar de weigering van de rest van mijn lichaam is schokkend...
Lijk ik normaal gesproken met alles wat ik doe (deed) op Road Runner, ik kan nu zelfs niet meer snel denken. Het creëren van dit verslag kost me ongeveer een dag, en niet omdat ik niet weet wat ik moet schrijven, maar vanwege het niet lang kunnen typen, de oneindige tiepvauten (geintje...) en het tussendoor in slaap vallen.
Maar onder het motto : "ik ben wakker en ik zeg iets zinnigs" (zie Crash Boom Bang) blog ik dapper door, en daarbij... ik heb niet echt veel beters te doen.

Hoewel het af en toe wel moet, durf ik bijna niet te denken aan hoe het nu in Godsnaam verder moet met het bedrijf... Sinds vorige maand hebben we een collega minder en hoewel dit gegeven me zorgen baarde, leek het goed te doen zolang iedereen hier zou doen waar zij goed in is, en natuurlijk de hoop dat er verder niets geks zou gebeuren!
Maar...Geja heeft gisteren bij een misstap op de uitlaatvelden haar enkelbanden gescheurd (Ja ik weet het, hoe is het mogelijk!) en kan nu haar welverdiende vakantie opofferen aan revalidatie, en Bernadet is nog op vakantie.
Dus...Dennis heeft zijn werk gebeld om te vertellen dat hij even niet kan komen omdat hij hier een nieuwe carrière moet beginnen.

Ken je het gezegde "Be carefull what you wish for, you just might get is some day"?
Het afgelopen jaar heb ik meer dan ééns gevraagd, gesmeekt, "gebeden" om RUST.
Ik bedoelde daarmee natuurlijk gewoon een harmonieuze woon/werksituatie en alle voordelen van dien, meer niet.
Ik geloof dat "Zij" daarboven mijn verzoek wel degelijk hebben ontvangen, alleen heb ik niet geluisterd naar hun antwoord.
Want de enigszins overspannen toestand waarin in het afgelopen half jaar heb verkeerd was namelijk een heel duidelijke waarschuwing!
Vrij vertaald was de boodschap: "Lieve Carolien, stoppen met doordraaien en doordraven nu het nog kan, want als jij jezelf niet stopt doen wij het voor je!" En zie hier het resultaat van mijn eigenwijsheid.
Ik heb RUST in overvloed, meer dan me lief is.
Ik heb in een gesprekje met Boven (bidden doe ik niet, ik maak af en toe eens een praatje) wel aangegeven dat ze wel eens rekening mogen houden met aardse zaken zoals hypotheken en andere rekeningen die betaald moeten worden, klanten die bediend willen worden,dieren die zichzelf niet kunnen verzorgen, kort gezegd, Verantwoordelijkheden!
Nou, daar hebben ze weinig tot geen boodschap aan...want zoals zij stellen, als je niet goed voor jezelf zorgt, kun je ook niet goed voor anderen zorgen.
Hmmm, tsja, stof tot nadenken zullen we maar zeggen.

Ik vroeg ze ook nog even of Zij wellicht ervaring hadden met het runnen van een dierenpension of het trimmen van honden, dan konden ze hun vleugels even ergens ophangen om hier te komen helpen, maar helaas, dieren verzorgen of honden trimmen staat niet in hun functieomschrijving.
Misschien dan toch eens op zoek naar die kaboutertjes waar mijn moeder het vroeger over had...

Maar om even bij onze aardse toestanden te blijven...
Gisterenochtend vroeg ik me huilend af hoe veel een mens kan hebben.
Deze wanhopige uitspraak kwam na aanleiding van een bezoek van een mijnheer van de Gemeente om over de schijnbaar uitzichtloze "Buren vs Ons Bedrijf situatie" te praten.
Uit deze gesprekken komt zelden een structurele oplossing voort, en ik voel me daarna dan ook vaak nog moedelozer dan voorheen.

Dus om even antwoord te geven op de vraag hoeveel een mens kan hebben...nou, best veel blijkt.
Geja was namelijk (voordat ze haar bandjes scheurde) op het moment van deze ellendige vraag met Cayen, een van onze honden, naar de dierenarts.
Ik vond dat Caatje's buik wat dik werd, en aangezien een zwangerschap niet mogelijk is leek een onderzoek even noodzakelijk.

De dierenarts belde ons zelf op om te vertellen dat hij zelden zo'n grote levertumor gezien had, en dat het nog maar een kwestie van dagen is...
Ik zal het hier niet zwart op wit zetten maar je kunt je wellicht voorstellen hoe hartgrondig ik heb zitten vloeken...

Ik wil het negatieve gevoel niet de overhand laten nemen, maar af en toe flitst het door mijn hoofd, What's next...?!

In afwachting op wat komen gaat, en aangezien ik zoals ik al zei "niet veel beters te doe heb" ga ik mijn tijd maar vullen met "Het erin houden van de moed"

Liefs