Iemand met een voorliefde voor sprookjesfiguren. Ik kan nog steeds genieten van een mooi verteld sprookje, en dan het liefst in filmvorm.
Nu heb ik het overigens niet alleen over de verhalen waar de Efteling op gebaseerd is hoor. Ook de recenter geschreven vertelsels vallen wat mij betreft onder de noemer "sprookjes, sagen en legenden"
Lord of the Rings is daar een goed voorbeeld van. Toen we nog paarden hadden was daar een Shire bij die luisterde naar de naam Gandalf.
De sprookjesfiguur Gandalf, uit Lord of the Rings was een tovenaar die in het eerste gedeelte van het drieluik
"Gandalf the Grey" wordt genoemd, omdat hij naast zijn lange grijze baard en haar ook immer gekleed gaat in een grijs jurkachtig geval.
Later in het verhaal worden door allerlei vreselijke beproevingen (het leven van een tovenaar gaat nu eenmaal niet over rozen!) zijn kapsel en baard spierwit. Wonderlijk genoeg is ook zijn jurk plotsklaps een smetteloos wit gewaad, en veranderd zijn naam in "Gandalf the White"
Terug naar ons paard...wanneer je een jong paard koopt met een donkergrijze kleur, dan weet je dat je na een paar jaar een spierwit paard in de wei hebt staan. Zo ook onze Shire, dus toen we hem kregen en er een naam voor hem moest komen was deze snel gekozen...Gandalf.
En Hoewel Dalfje al een paar jaar niet meer bij ons woont, zien we hem nog geregeld, en ja...hij is inmiddels witter dan wit!
Om uiteindelijk tot de kern van de zaak en dit verhaal te komen ga ik nog even door met het onderwerp sprookjesachtige namen.
Toen ik zwanger was van Jessy, was deze naam niet mijn eerste keuze. Maar eer je het samen eens bent over hoe je je kind zal gaan noemen zijn er heel wat lijstjes en voornamenboeken de revue gepasseerd.
Als het aan Dennis had gelegen had Jess een hele meisjesachtige naam gehad, en ik ben nog steeds blij dat ik dat heb kunnen voorkomen. Hij wilde haar namelijk Hilde noemen...!?
De lezers onder u die Jessy kennen zullen het vermoedelijk met me eens zijn dat dit kind waarschijnlijk niet eens had gelúisterd naar de naam Hilde...
Als het aan mij had gelegen had ze een meer bijzondere naam gehad. Er stonden er meerdere in mijn lijstje, en in de top drie stond de naam Merlijn. Ik vond en vind dat nog steeds een mooie naam, maar ja...democratisch is besloten dat ons kind géén Merlijn zou heten.
Dan maak ik nog maar eens even een sprongetje naar een ander modern sprookje... dat van Harry Potter.
Nu gaat het hier even niet over mensen die Harry, Hermelien, Severus of Voldemort heten, maar over de Huiselfen in het verhaal.
Deze aandoenlijk uitziende figuurtjes zijn gekleed in een theedoek, en bereid om alles voor hun baas te doen in de hoop dat er een beetje affectie tegenover staat. De enige manier om een huiself zijn of haar vrijheid terug te geven is wanneer de baas de Huiself een kledingstuk geeft.
Nu is het zo dat één van onze hondjes dól is op het verzamelen van kledingstukken, en dan met name... ondergoed en sokken. Ze komt geregeld trots kijkend en wild kwispelend op ons af gelopen met een paar sokken in haar kleine bekkie, en doet werkelijk àlles wat in haar macht ligt om ons te plezieren en daarvoor in ruil een aai of knuffel te krijgen.
Ze heet geen Dobbey of Winky zoals de elfen uit de HP verhalen, maar ze luisterd zeer goed naar de naam...Fee.
Zo via wat bruggetjes en omwegjes ben ik dan belandt bij het werkelijke onderwerp van dit verhaal.
We hebben er namelijk een nieuwe Huiself bij!
En dit keer is de gelijkenis met de creatuurtjes uit de films wel heel treffend...
We hadden dus al een Chinees naakthondje met de naam Fee, en nu hebben we er nóg een die we Fairy hebben gedoopt.
Ik weet het, smaken verschillen en hierover valt óók nog te twisten maar ik wil níéts negatiefs horen over het uiterlijk van dit meiske!
Ook niet over haar karakter trouwens, en dat kàn ook bijna niet. Het is namelijk een àllerliefst hondje waar ik tot nu toe nog geen onhebbelijkheid aan heb kunnen ontdekken.
Zij is in tegenstelling tot Fee, die in naakthondenland valt onder de noemer "Verry Hairy Hairless" een hele naakte naakthond, een "Hairless" welteverstaan.
Het haar op haar koppie, staartje en onder aan haar pootjes is het enige haar dat ze heeft, de rest van haar lijf is bloot.
Dat is in het begin even vreemd, het voelt een beetje als warm rubber, maar ik vind inmiddels dat warm rubber bet lekker voelt...
Liefs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten