Rammelen voor gebruik.

"Saartje heeft gevochten met Bunny om Gijs, en niet zo zuinig ook!"

Met deze mededeling kwam mijn collega vandaag aan het einde van de werkdag aanzetten.
Deze drie namen horen bij drie konijntjes van een klant van ons. De gehele familie is idolaat van hun kleine pluizige vriendjes en hebben er dan ook heel wat voor over dat ze goed verzorgd achterblijven wanneer ze zelf op vakantie gaan.
Tot voor kort hadden ze nog maar twee konijntjes, Bunny (die is er dus nog steeds) en Pippy,maar Pippy is niet meer...
Aangezien konijnen graag in groepen leven, en Bunny toch wat eenzaam was, werd er al snel een nieuw konijntje uitgezocht.
Een vrouwtje was het handigst, want Bunny is gecastreerd dus daar kwam Gijsje, een aller-schattigst driekleurig pastel dwerghangoortje.

Geen vuiltje aan de lucht, iedereen gelukkig zou je zeggen, maar nee... Gijsje bleek namelijk een heuse Gijs met alles erop en eraan! Zoiets gaat niet lang goed samen,weg doen was geen optie voor de familie dus hup, het mes erin en klaar was Gijs.
Twee ontmande rammelaars (dat zijn mannetjes konijnen) kunnen prima met elkaar,er valt namelijk niks meer te rammelen dus wat zou je je als konijn nog druk maken...?!

De familie kwam intussen geregeld in het tuincentrum om voer, hooi, en aanverwanten in te slaan voor de gebroeders Konijn, en daar zat al geruime tijd een snoepig klein dwergkonijntje te wachten op wat komen ging. En Tsja...als je als lief klein babykonijntje steeds minder klein en schattig wordt, staat de volgende lading baby's alweer te popelen om verkocht te worden, dus dan is het exit met de diertjes die het predikaat "schattig" reeds ontgroeid zijn...
De beslissing was dus snel genomen want dit leuke kleine dingetje was volgens de kundige tuincentrum medewerker/ster een vrouwtje dus dat kon gemakkelijk bij Konijn en Ko.
Zo gezegd zo gedaan.
De nieuwe aanwinst werd Saartje gedoopt en voorgesteld aan haar nieuwe vrienden.
Wederom geen vuiltje aan de lucht en iedereen gelukkig.

De vakantie stond inmiddels ook al gepland en wij werden gebeld met het heugelijke nieuws dat er niet twee maar drie konijntjes zouden komen. "Wat een feest, gezellig, we zijn benieuwd, tot dan!"
En een paar weken later stonden de voltallige family op de afgesproken plaats en tijd voor de deur.
Normaal gesproken nemen de vogels, konijnen, cavia's en aanverwanten die bij ons komen logeren hun eigen hok mee maar deze drie bofkonten verblijven bij ons in een voormalige kippenren. Veilig en ruim genoeg om lekker de pootjes te strekken als daar behoefte aan is. Drie in plaats van twee gasten leek dan ook niemand een probleem, dus het spul geïnstalleerd, de familie een fijne vakantie gewenst, en tot over een week.
Mevrouw vertelde nog wel dat ze zo af en toe een beetje mopperig op elkaar waren, maar niets ernstigs. Het zou de wenfase wel zijn...

Nu even terug naar de beginzin van dit verhaal:" Saartje heeft met Bunny gevochten om Gijs, en niet zo zuinig ook!"
Dat was dus vandaag om 17.15
Ik liep met Bernadet mee om te kijken of en zo ja, hoe ernstig de schade was.
Al wandelend vroegen we ons af waarom een vrouwtje in hemelsnaam zou vechten met een gecastreerd mannetje om een ander castraatje...?
Dat was niet logisch, en Bernadet heeft behoorlijk wat verstand van konijnen, dus ik moest het met haar eens zijn...dit klopte niet.
In de ren aangekomen vistte we het meest bebloede exemplaartje uit het hooi en met een snel doch geoefend oog zagen we twee prachtexemplaren bungelen!
De testikels van een rammelaar (een mannetjes konijn dus) zijn buiten verhouding groot voor zo'n klein diertje, dus er was geen twijfel mogelijk...Saar was een Rammelaar.

Nou, dat verklaarde in elk geval een heleboel, dus nu de schade maar eens opnemen.
Het bloed in kwestie kwam van een oortje af, en na weer zo'n zelfde snelle doch kundige blik zagen we dat dit konijn nu drie oren had in plaats van twee... Het rechteroortje was finaal doormidden, van het puntje tot de aanzet....ik weet dat konijnen elkaar behoorlijk toe kunnen takelen, maar dit was wel heel heftig!

"Snotverrdomme! Wat moeten we daar nu weer mee?! Was onze eerste reactie.
Nou, eerst de familie maar eens bellen... Je wilt mensen niet onnodig storen op hun welverdiende vakantie maar dit geval behoefde toch echt medische zorg in de vorm van een heleboel hechtingen, en daar wil ik dan wel graag toestemming voor hebben...zo'n herstel reparatie kost namelijk wel een paar centen...
De toestemming werd direct gegeven, maar meer omdat mevrouw nog aan het bijkomen was van plotselinge sexe-verandering van Saartje.
Ze stamelde nog dat ze altijd zo moesten lachen om die reclame van de DAS waarin de verkoper zegt:" Ja hoor, het zijn echt twee mannetjes!" en waarin je vervolgens een hele kamer propvol witte konijntje ziet.

In dit geval waren het dus "echt twee vrouwtjes"....ahumm...
En in een noodgeval als deze blijkt maar weer hoe fijn het is als je op "first name basis" communiceert met de dierenarts. Hij weet dat als ik bel met een spoedgeval,het dan ook echt niet kan wachten tot morgen, dus ondanks dat zijn dienst er inmiddels op zat, Nijn in de auto en op naar de Eerste Hulp.

Het resultaat is een prachtig aan elkaar geborduurd oortje en een nog urenlang verdoofd konijn. Normaal gesproken worden honden en katten na een narcose weer "wakker gespoten" maar bij konijnen kan dat niet.
Het risico dat ze een narcose niet overleven schijnt vrij groot te zijn, dus de grootste voorzichtigheid is geboden!
En dat geldt natuurlijk helemaal als het een dierbaar dier van een ander betreft.
Het advies dat we van de dierenarts meekregen was: Goed warm houden, maar niet te warm anders gaat ie dood. Niet te koud laten worden anders gaat ie ook dood, en om het kwartier z'n oogleden open en dicht doen anders gaat ie niet dood, maar kan ie wel blind worden...
Morgen een halve cc van de meegegeven antibiotica injecteren, anders gaat ie alsnog dood.
Waarvan akte.

Geen punt hoor, we hebben natuurlijk wel vaker zieke dieren te verzorgen, en je wordt er niet alleen handig in, maar ook schokvast van.
Saartje staat nu dus op onze slaapkamer in een hondenbench voorzien van warmte matje, handdoek en fleecedeken. Dan hoef ik niet om het kwartier het pension in om de oogleden het laten wapperen, en vannacht kan ik het dan vanuit mijn bed af...

Met dit mannetje komt het wel goed, maar ik ben benieuwd wat ze nu thuis met hem gaan doen. Ongecastreerd terug zetten bij de andere heren is geen optie, dus ik vrees voor Saartje dat hij binnenkort ook niks meer te rammelen heeft. Om over zijn naam nog maar te zwijgen...

Wist je trouwens dat een konijntje als dit bij aanschaf zo ongeveer 10 euro kost?
En weet je dat dit konijntje nu niet alleen een heel prijzig oortje heeft, maar straks waarschijnlijk ook een nog prijziger leeg zakje...?

Dure hobby hoor...konijnen.
Ze hadden beter eerst even kunnen schudden voor gebruik...